Aktualności

          • NARODOWE CZYTANIE 2020 w naszej szkole Juliusz Słowacki „Balladyna”

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii NARODOWE CZYTANIE - BALLADYNA Henryka Sienkiewicz.

            14

            W tym roku akcja „Narodowe Czytanie” w Szkole Podstawowej im. Aleksandra Fredry wyglądała inaczej niż w latach poprzednich. Ze względu na zagrożenie epidemiczne dramat Juliusz Słowackiego uczniowie czytali w klasach, w niewielkich grupach, ale tradycja została podtrzymana, a młodzież i dzieci poznały, lub przypomniały sobie, fragmenty „Balladyny”. 

             Przypominamy informacje o popularnej, ogólnopolskiej akcji „Narodowe Czytanie”.

            Akcja Narodowe Czytanie jest organizowana przez Prezydenta Polski od 2012 roku. Została zainicjowana polską epopeją narodową, czyli dziełem „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza.

            W ramach akcji w kolejnych latach czytane były utwory następujących autorów: Aleksandra Fredry, Henryka Sienkiewicza, Bolesława Prusa, Stanisława Wyspiańskiego i Stefana Żeromskiego.

            W 2018 roku, w związku z jubileuszem 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, przygotowano

            w ramach Narodowego Czytania zbiór utworów patriotycznych powstałych na przestrzeni wieków zatytułowany „Antologia Niepodległości”.

            W 2019 roku do czytania wyznaczono 8 noweli znanych pisarzy, m.in. Elizy Orzeszkowej, Marii Konopnickiej, Bolesława Prusa, Henryka Sienkiewicza.

            W 2020 roku w akcji Narodowe Czytanie czytamy dramat „Balladyna” Juliusza Słowackiego. Jest to wybitne dzieło polskiego romantyzmu, w którym można odnaleźć nawiązania do historii naszego państwa: upadku powstania, przyszłości ojczyzny, które zależą od postaw i czynów bohaterów. Utwór wywarł duży wpływ na malarstwo, rzeźbęi muzykę.

              Bibliotekarze

            15
            1

            CIEKAWOSTKI

            Dramat Juliusza Słowackiego „Balladyna” został napisany w 1834 roku, w czasie pobytu poety w Szwajcarii.

            „Balladyna” to jeden z bardziej znanych utworów epoki romantyzmu - pięcioaktowa tragedia pisana wierszem.

            Balladyna to imię głównej bohaterki, które wymyślił Juliusz Słowacki. Pochodzi od słowa "ballada", czyli nazwy gatunku literackiego.

            Utwór to opowieść o biednej wiejskiej dziewczynie, Balladynie, którą ambicja, żądza władzy, a następnie strach przed jej utratą, doprowadziły do szeregu zbrodni. Gdy wreszcie zdobyła najwyższą pozycję - została królową - dosięgła ją ręka Boga i zginęła rażona piorunem, gdyż zło musi zostać ukarane.

            Inscenizacja "Balladyny" z roku 1974 w reżyserii Adama Hanuszkiewicza była zaskakująca. Bohaterowie:  Goplana, Chochlik i Skierka przemieszczali się po scenie … motocyklami marki honda.

          • Wyniki konkursu (R)ewolucje Ziemi

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Wyniki konkursu (R)ewolucje Ziemi.

            Uczniowie klasy 5b Miłosz Czaja i Kacper Urbanek brali udział w XXI edycji ogólnopolskiego Konkursu Geologiczno-Środowiskowego „Nasza Ziemia –środowisko przyrodnicze wczoraj, dziś i jutro” temat (R)ewolucje Ziemi.

            W finale regionalnym, w części plastycznej, praca Miłosza otrzymała wyróżnienie. Uczeń otrzymał wiele nagród:  książki, grę, kartę upominkową. Oto prace konkursowe naszych uczniów

            Dziękujemy Pani  wychowawczyni Agacie Makara za zachętę do wzięcia udziału w konkursie.

          • Nauka przez praktykę

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Nauka przez praktykę.

            4

            Na lekcji biologii uczniowie klasy piątej poznawali sposoby rozmnażania roślin. Przeprowadzili doświadczenie przedstawiające rozmnażanie wegetatywne. Otrzymane rośliny upiększą naszą klasę.

          • Metoda naukowa w wykonaniu Va

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Metoda naukowa w wykonaniu Va.

            1

            Uczniowie doskonale już wiedzą, że rośliny transpirują czyli wydalają wodę. Udowodnili to wykonując doświadczenie wg instrukcji.

            1.Kilka pędów rośliny przykryj woreczkiem foliowym.

            2. Zawiąż woreczek u nasady pędów.

            3. Resztę pędów rośliny pozostaw nieprzykrytą.

            4. Odstaw roślinę na kilka godzin i obserwuj zmiany pojawiające się na wewnętrznej powierzchni woreczka.

            Zjawisko transpiracji zostało uzasadnione doświadczeniem.

             

            A oto kilka zdjęć z przeprowadzonych doświadczeń.

            Klasa V spisała się doskonale!

          • SZTUKA Land art czyli sztuka ziemi.

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii SZTUKA Land art czyli sztuka ziemi..

            14

            Land art czyli  sztuka ziemi to awangardowy kierunek w sztuce zainicjowany w Stanach Zjednoczonych. Odnosi się on do mniej lub bardziej trwałych i widocznych śladów interwencji artysty w świat przyrody. Artyści położyli nacisk na miejsce, w którym sztuka powstaje i zaczęli wykorzystywać środowisko naturalne jako obszar działań twórczych, ich tło, kontekst, a także tworzywo (ziemia, kamienie, skały), a wreszcie jako potencjalne dzieło.

            Uczniowie klasy 7a i 7b również na chwile poczuli się artystami Land artu. Oto ich dzieła.

          • Żołnierze wyklęci - referaty

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Żołnierze wyklęci - referaty.

            PPOR. JÓZEF URBANEK

            PS. „CEDR”

            (1909 – 1944?)

            ŻYCIORYS

            Józef Urbanek s. Ignacego i Apolonii urodził się 26 stycznia 1909 roku
            w Odrzykoniu.

            Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Seminarium Nauczycielskiego
            w Krośnie, które ukończył w 1933 roku i otrzymał dyplom nauczyciela szkół powszechnych .

            Józef Urbanek s. Tomasza, jego kolega ze szkoły, w swoich „Wspomnieniach Osobistych” pisał, że „był on jedynym z Odrzykońskich uczniów nie mieszkających w zimie na stancji”. Przez cały rok szkolny chodził do szkoły codziennie na piechotę via Garncarska Góra.

            Podał również charakterystykę jego postaci i cech osobistych „był średniego wzrostu, blondyn o szarych oczach, dobrze zbudowany, niezwykle odważny i sprawny fizycznie. W każdej sytuacji- szczególnie na wycieczkach - potrafił rozśmieszyć wszystkich uczestników wycieczki do łez. Był bardzo muzykalny i rozśpiewany. Dyrygował przez pewien czas chórem mieszanym w Odrzykoniu, często, szczególnie na wakacjach występował w teatrze amatorskim. Włożył duży wkład pracy przy budowie pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej i w wojnie polsko-bolszewickiej”.

            Służbę wojskową odbył w Przemyślu, a następnie po zaliczeniu obowiązkowych ćwiczeń wojskowych otrzymał awans na podporucznika .

            Brał udział w kampanii wrześniowej. Po rozwiązaniu swoich oddziałów, przebywał na terenach wschodniej Polski, skąd wrócił do Odrzykonia , gdzie w marcu wstąpił do konspiracji w ramach Armii Krajowej  przyjmując pseudonim „ Cedr”, później „W-1”.

            W placówce „Oleander” początkowo pełnił funkcję dowódcy XIX plutonu, 
            a następnie dowodził utworzonym plutonem dywersyjnym oraz kierował ochroną  akcji zrzutowej w Lubli.

            W ostatnich miesiącach okupacji niemieckiej przejął  funkcję komendanta „Oleander”, ”Ola”

            Od maja 1944 roku Józef został komendantem placówki, tą funkcję pełnił do października 1944.

            JÓZEF URBANEK –

            DYRYGENT ODRZYKOŃSKIEGO CHÓRU

            Feliks Selmanowicz ps. „Zagończyk”

            Feliks Selmanowicz ps. „Zagończyk”, nazwisko konspiracyjne: „Karol Szach” (ur. 6 czerwca 1904 w Wilnie, zm. 28 sierpnia 1946 w Gdańsku) – naczelnik II rejonu IV Okręgu Trockiego oraz dowódca drużyny Milicji Ludowej Pasa Neutralnego, sierżant Korpusu Ochrony Pogranicza, partyzant 3 Wileńskiej Brygady AK, zastępca dowódcy plutonu 5 Wileńskiej Brygady AK, dowódca 2 kompanii 4 Wileńskiej Brygady AK. 28 sierpnia 2016 awansowany pośmiertnie do stopnia podpułkownika.

            Młodszy syn Franciszka i Anny z Zacharewiczów. Ukończył pięć klas gimnazjum. Razem z bratem brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej z 1920 r. jako ochotnik. W latach 1921–1923 był związany z Oddziałem II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (wywiad wojskowy). W 1923 r. przeszedł do cywila w stopniu sierżanta. Pracował jako pracownik biurowy poczty. Ożenił się z Apolonią ze Skoczyków, z którą miał syna Feliksa, małżeństwo wkrótce się rozpadło. W późniejszym czasie prawdopodobnie miał również córkę Reginę, której matka oraz losy są nieznane. Zmobilizowany ponownie 25 sierpnia 1939 r. do pułku KOP „Wilno”. Po agresji ZSRR na Polskę uczestniczył w walkach obronnych z Armią Czerwoną. Po przekroczeniu granicy polsko-litewskiej internowany przez władze litewskie. Szybko zbiegł z obozu internowania i powrócił do Wilna. Tam nawiązał kontakt z konspiracją, najprawdopodobniej z organizacją „Koła Pułkowe”. Został aresztowany przez policję litewską w 1940 r. za udział w konspiracji, lecz po dwunastu tygodniach zwolniono go z powodu braku dowodów. Od chwili zwolnienia ukrywał się, korzystając z fałszywych dokumentów. W styczniu 1944 r. odkomenderowany został do 3 Wileńskiej Brygady AK por. Gracjana Fróga „Szczerbca”, a następnie został przeniesiony do 5 Wileńskiej Brygady AK mjr Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy plutonu. Dał się poznać jako surowy, lecz sprawiedliwy dowódca. Wkrótce też został awansowany do stopnia podporucznika czasu wojny. W czasie walk był dwukrotnie ranny. W maju 1944 r. objął dowództwo kompanii w 4 Wileńskiej Brygadzie ppor. Longina Wojciechowskiego „Ronina”. Funkcję tę pełnił do rozbrojenia brygady przez wojska sowieckie 17 lipca 1944 r.  Po rozbrojeniu podzielił los innych żołnierzy. Był internowany w Kałudze, skąd udało mu się zbiec 20 kwietnia 1945 r. i przedostać się do Wilna. Nawiązał tam kontakt z pozostałą siatką konspiracyjną i przy jej pomocy wyjechał w październiku 1945 r. transportem repatriacyjnym do Polski. Na przełomie lat 1945/1946 nawiązał kontakt z mjr. „Łupaszką”. W odtwarzanej na Pomorzu 5 Wileńskiej Brygadzie AK objął dowództwo pięcioosobowego samodzielnego patrolu bojowo-dywersyjnego na okręg gdańsko-olsztyński, który miał zdobywać środki na działalność organizacyjną. Od marca do czerwca 1946 r. oddział ten dokonał szeregu akcji m.in. w Gdańsku, Sopocie, Olsztynie, Tczewie, zdobywając broń oraz gotówkę, która przekazana została oddziałowi „Łupaszki”. Wydał też ulotkę skierowaną do żołnierzy ludowego Wojska Polskiego w nakładzie 900 egzemplarzy. Fragment ulotki przypisywany „Zagończykowi”:

            „...Nakazuję: Oficerowie, podoficerowie, Ułani Zaniemieńscy. Bądźcie CZWARTAKAMI!!!...”

            Został aresztowany 17 lipca 1946 r. w Sopocie i osadzony w miejscowym więzieniu. Miesiąc później Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku pod przewodnictwem mjr. Adama Gajewskiego skazał go na karę śmierci, utratę praw obywatelskich i praw honorowych na zawsze oraz przepadek całego mienia. Prośba o łaskę została odrzucona. Prawdopodobnie wyrok został wykonany przed jej rozpatrzeniem. Egzekucja odbyła się w piwnicy gdańskiego więzienia 28 sierpnia 1946 r. Razem z nim stracona została Danuta Siedzikówna „Inka” (wyrok na obojgu wykonał ppor. Franciszek Sawicki, dowódca plutonu egzekucyjnego). Zanim padły strzały, obydwoje zdążyli krzyknąć: Niech żyje Polska!  W 1997 r. postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku wyrok śmierci został unieważniony. 8 stycznia 2015 roku IPN podał informację o prawdopodobnym zlokalizowaniu szczątków Feliksa Selmanowicza. 28 sierpnia 2016 roku odbył się uroczysty, państwowy pogrzeb Feliksa Selmanowicza na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, razem z nim, obok niego w miejscu symbolicznego grobu została pochowana Danuta Siedzikówna ps. „Inka”. Liturgii pogrzebowej sprawowanej w Bazylice Konkatedralnej w Gdańsku przewodniczył abp Sławoj Leszek Głódź. Prezydent Andrzej Duda wydał postanowienie o mianowaniu Feliksa Selmanowicza na stopień podpułkownika.

                        Został odznaczony Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921. W okresie międzywojennym otrzymał dwa Medale za Długoletnią Służbę, zaś w 1932 r. Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. W 1944 r. został odznaczony przez Komendanta Armii Krajowej Krzyżem Walecznych. W 2016 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie). Jego miejsca pamięci to: tablica pamiątkowa w Bazylice Mariackiej w Gdańsku, grób na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku i Ulica w Białymstoku.

          • Międzyszkolny Konkurs o Armii Krajowej

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Międzyszkolny Konkurs o Armii Krajowej.

            20 lutego 2020 r. w technikum im. Armii Krajowej w Jedliczu został przeprowadzony konkurs historyczny . Był to Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o Armii Krajowej.

            Konkurs skierowany był do uczniów szkół podstawowych z gminy Jedlicze i gmin sąsiednich. Z naszej szkoły do Jedlicza pojechały cztery osoby-uczennice klas ósmych: Julia Jakubczyk, Oliwia Klatka, Oliwia Waliszko oraz Kinga Jucha.

            Niecały tydzień później w dniu 28 lutego odbyło się rozdanie nagród.

            W tym dniu obchodzono również  dzień patrona, jak i 78. rocznicę powołania Armii Krajowej i Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

            Uroczystość rozpoczęła się akademią przygotowaną przez uczniów szkoły. Miała ona na celu przybliżenie w większym stopniu historii Polski. Po zakończonej akademii ogłoszono wyniki konkursu historycznego.

             Uczennice naszej szkoły otrzymały trzy pierwsze miejsca. Były to: Julia Jakubczyk, Oliwia Waliszko oraz Kinga Jucha. Po rozdaniu nagród głos zabrał Pan Stanisław Pomprowicz, przedstawiciel żołnierzy Armii Krajowej, którego wystąpienie zakończyło akademię w szkole w Jedliczu.

            Gratulujemy!

             

          • Spotkanie z Wiesławem Drabikiem

          • Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Spotkanie z Wiesławem Drabikiem.

            4

            17 lutego z okazji  Międzynarodowego Dnia Kota w naszej szkole odbyło się spotkanie autorskie z Panem Wiesławem Drabikiem- autorem ponad dwustu wierszowanych książeczek dla dzieci. Jak sam autor obliczył, bohaterami ponad dwudziestu są właśnie koty. W spotkaniu wzięli udział uczniowie klas pierwszych i drugich.

            Wiesław Drabik z wykształcenia inżynier chemik swój talent pisarski odkrył dzięki córce, dla której napisał wiersz o wiośnie. Ponieważ zawsze lubił malować, już w szkole średniej miał indywidualne wystawy malarstwa fantastycznego.  Od lat pracuje jako grafik komputerowy. Utwory Wiesława Drabika są pełne wierszowanego humoru, który doceniają zarówno dorośli jak i dzieci.

                            Podczas spotkania  w naszej szkole autor pokazywał różne rodzaje książek, opowiadał, jak powstają, jak się je ilustruje.  Zadawał mnóstwo zagadek, wspólnie z dziećmi rymował, udowadniając, że nie jest to trudne. Ponieważ sam jest właścicielem kotki Frotki, docenił talent plastyczny dzieci, które przygotowały portrety swoich kotów.

            Na koniec dzieci mogły nabyć książki Wiesława Drabika z dedykacją i autografem.

    • Lorem ipsum...

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa im. Aleksandra Fredry w Odrzykoniu.
      • spodrzykon@wojaszowka.pl
      • (013)4311727
        fax: (013)4311727
      • ul. Ks. Ernesta Świątka 4
        38 - 406 Odrzykoń
        Poland

  • Galeria zdjęć

    • brak danych